Atilla İLHANelimden tut yoksa düşeceğim
yoksa bir bir yıldızlar düşecek eğer şairsem beni tanırsan yağmurdan korktuğumu bilirsen gözlerim aklına gelirse elimden tut yoksa düşeceğim yağmur beni götürecek yoksa beni geceleri bir çarpıntı duyarsan telâş telâş yağmurdan kaçıyorum sarayburnu'ndan geçiyorum akşamsa eylül'se ıslanmışsam beni görsen belki anlayamazsın içlenir gizli gizli ağlarsın eğer ben yalnızsam yanılmışsam elimden tut yoksa düşeceğim yağmur beni götürecek yoksa beni
Evimin penceresinden bu fotoğraflar,İzmir bayağı ağladı bugün.Toprak koktu her taraf...Sıkıcı sıcaklardan sonra hava ile yüreğimde serinledi.Annem,babam,kardeşlerim,dostlarım,arkadaşlarım kısacası herkesler çok uzakta bana.Aramızda km'ler var.Bir tek canım eşim yanımda birde karnımda oğlum.Benim ailem onlar artık,yaşama nedenleri.Ama insan anne kucağını arıyor bazen,baba omzunu,dost muhabbetini.Bugün çok aradım onları.Olsalardı yağmurlu bu güzel günde yapardık bir çay,muhabbet eder gülerdik bol bol.Herkes iyi olsun yinede yerinde.Herkesin var işte bir imtihanı,benimki de mesafeler ne yazik ki.Allahım başka dert vermesin.Oğlum gelsin annesinin özlemlerini gidersin.
Yağmur Kaçağı
13:44 |
Etiketler:
Hayata Dair
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder